کد مطلب:21191 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

اگر خداوند شيطان را نمي آفريد، آيا با هواي نفس نمي توانستيم امتحان بشويم؟

كار شيطان زمينه سازي براي برانگيختن هواي نفس است، چنان كه در قرآن مي فرمايد: من براي آنان زينت مي دهم و آرزو در دل ها مي اندازم و گمراهشان مي سازم. گذشته از اين خداوند حكيم است و مي داند رقابت هاي مختلف، آدمي را آبديده تر مي كند. غير از شيطان و هواي نفس، رقيب هاي ديگري هم هست و آن تعريف هاي آدم ها است كه طوفاني در انسان ايجاد مي كند و يا جلوه هاي دنيا. آدمي بايد با هر چهار رقيب دست و پنجه نرم كند. سرّ چهار تكبير در اذان نيز همين است. به قول حافظ: {Sمن از آن روز كه وضو ساختم از چشمه عشق # چار تكبير زدم بر هر چه كه در دنيا هست S} در ضمن اراده داشتن شيطان هم مشكلي ندارد؛ چون شيطان از جنس فرشته هانبود.بلكه در قرآن مي فرمايد: او از جنس جنّ است (فكان من الجنّ) و جنّ مكانيسم كار خود را دارد.